Rok 2023 będzie rokiem Aliny Janowskiej – taką decyzję jednogłośnie podjęli radni Dzielnicy Żoliborz podczas XXXIX Sesji Rady Dzielnicy Żoliborz m.st. Warszawy. Alina Janowska była pierwszą przewodniczącą Rady Gminy Warszawa-Żoliborz w latach 1990-1994. W 2023 roku obchodziłaby swoje 100-urodziny.
Alina Janowska z Żoliborzem związana była przez wiele lat. W latach 1966-1980 należała do zespołu Teatru Komedia, a w 1975 roku zamieszkała z mężem Wojciechem Zabłockim w zaprojektowanej przez niego willi przy ul. Kaniowskiej. W 1990 roku z sukcesem kandydowała w wyborach samorządowych z listy ŻKO „Solidarność”. Na jednej z pierwszych sesji została wybrana przewodniczącą Rady Gminy Warszawa-Żoliborz. Była bardzo zaangażowanym samorządowcem i lokalnym społecznikiem. Brała aktywny udział w pracach gminy.
Była inicjatorką i założycielką Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom „Gniazdo”, zajmującym się opieką nad dziećmi i młodzieżą oraz wspieraniem rodzin w codziennym funkcjonowaniu. Zainicjowała również powołanie „Małej filharmonii”, żoliborskiej orkiestry, która przez wiele lat działała przy Szkole Muzycznej im. Karola Szymanowskiego przy ul. Krasińskiego.
W 2018 roku doceniając zasługi radnej dla mieszkańców i lokalnej społeczności Imieniem Aliny Janowskiej nazwana została główna sala konferencyjna w Urzędzie Dzielnicy Żoliborz przy ul. Słowackiego 6/8. W uroczystości odsłonięcia tablicy pamiątkowej przed wejściem do pomieszczenia wzięła udział rodzina radnej, a jednocześnie popularnej aktorki.
Publiczność pamięta Ją jako aktorkę wszechstronną: teatralną, filmową i serialową. Zadebiutowała epizodem ulicznym w „Zakazanych piosenkach” w 1946 roku. Występowała w Teatrze Narodowym, należała do zespołu Teatru Syrena oraz wspomnianego już Teatru Komedia, a jako reżyser i choreografa współpracowała z Teatrem Buffo. Jednak największą rozpoznawalność przyniosła jej rola w serialu „Wojna domowa”. Kreowała postacie wyraziste i obdarzone charakterystycznym poczuciem humoru.
Natomiast Kombatanci Powstania Warszawskiego pamiętają, że w godzinie próby zgłosiła się do „Kilińskiego” 1 sierpnia 1944 i pod pseudonimem „Alina” do końca pełniła przydzieloną Jej służbę. Była odważna i odpowiedzialna. Mówili o niej Setka, bo wszystko robiła na sto procent.